Συμφωνία των Πρεσπών λοιπόν... Καθίσαμε μια μέρα σε ένα τραπέζι με τους βόρειους γείτονές μας με σκοπό ένα υποτιθέμενο αμοιβαίο κέρδος. Οι Έλληνες κερδίζουμε ίσως μια νέα φίλη γείτονα χώρα και τίποτα άλλο, ενώ τα Σκόπια – Βόρεια Μακεδονία με την νέα επίσημη – κερδίζουν το άνοιγμα της πόρτα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ… άρα την αγκαλιά της Δύσης. Αυτή η αγκαλιά της Δύσης είναι ικανή να διαμορφώσει εντός των Σκοπίων την απαραίτητη σταθερότητα ώστε με τον χρόνο να διαμορφωθεί ένα κράτος στα πρότυπα των σύγχρονων ευρωπαϊκών.
Μεγάλο το κέρδος των Σκοπίων.. άρα δίκαια.. μεγάλες και οι υποχωρήσεις που έπρεπε να κάνουν. Ας δούμε λοιπόν ποιες υποχωρήσεις κάνουν οι Σκοπιανοί. Αλλάζουν πρώτον το όνομα σε Βόρεια Μακεδονία… από Δημοκρατία της Μακεδονίας που διατηρούσαν εντός των συνόρων και σε 140 κράτη παγκοσμίως.. αλλά και από ΠΓΔΜ ή FYROM σε διεθνές επίπεδο… Επιπλέον αλλάζουν άρθρα του Συντάγματος τα οποία εμπεριείχαν αλυτρωτικά στοιχεία. Παραδέχονται ότι δεν αποτελούν κομμάτι της αρχαίας ελληνικής Μακεδονίας του Μ. Αλεξάνδρου και κατεδαφίζουν όλα τα σχετικά μνημεία που είχαν κοσμήσει τις πλατείες και τους δρόμους τους. Τι δεν δίνουν; Τη γλώσσα και την ιθαγένεια.. και όχι εθνότητα όπως διαμηνύουν πολιτικοί κύκλοι στη χώρα μας. Μπορεί να σημειώνουν ότι δεν έχουν σχέση με τους αρχαίους Έλληνες Μακεδόνες.. αλλά θέλουν να κρατούν το όνομα.. και προσέξτε.. θέλουν να κρατούν ως όνομα.. και το πιο δομικό στοιχείο ενός έθνους που είναι η γλώσσα του.
Συντελείται συνεπώς το εξής παράλογο. Μια χώρα να παραδέχεται ότι δεν έχει σχέση με τον Μ. Αλέξανδρο και τους αρχαίους Έλληνες Μακεδόνες.. άρα μέσω αυτού να παραδέχεται και ότι όλα αυτά τα χρόνια που γέμιζε αγάλματα του Μ. Αλεξάνδρου, του Φιλίππου κτλ.. ήθελε να σφετεριστεί την ιστορία και τον πολιτισμό τον δικό μας. Ξαφνικά θέλει να γυρίσει σελίδα.. αλλά θέλει και να κρατήσει το όνομα. Με ποιο επιχείρημα έρχονται στο τραπέζι των συζητήσεων οι Σκοπιανοί;.. με μόνο επιχείρημα τον εδαφικό και γεωγραφικό παράγοντα. Το ότι βρίσκονται σε εδάφη που απαρτίζουν ένα μικρό μέρος της αρχαίας Μακεδονίας.. άμεσα όπως πιστεύουν.. τους χρήζει ιδιοκτήτες ονόματος και ότι αυτό ιστορικά συνεπάγεται.
Οι Σκοπιανοί κέρδισαν πολύ έδαφος τα προηγούμενα χρόνια με ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων όλων των χρωμάτων. Πήραν ανενόχλητοι δική μας περιουσία και τώρα μας επιστρέφουν ένα κομμάτι.. για να κερδίσουν κάτι μεγαλύτερης αξίας γι αυτούς. Βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς.. η επιβολή του δίκαιου.. άρα του ονόματος.. μόνο με τα όπλα θα μπορούσε να επέλθει. Κάθε προσπάθεια απομόνωσης των Σκοπίων θα έπεφτε στο κενό.. μιας και υπάρχουν πολλοί μνηστήρες για τα Σκόπια.. όπως η Ρωσία και η Τουρκία.. μνηστήρες θα μας έκαναν μεγαλύτερη ζημιά.
Άρα τι μας έμενε να κάνουμε με δαύτους; Να τους ξεμπροστιάσουμε σε όλον τον κόσμο.. να πατούσε ο κόσμος στις μηχανές αναζήτησης τη λέξη κλεψιά και σφετερισμός.. και να έβγαζε τα Σκόπια.. Να κόβαμε κάθε διπλωματική επαφή με ένα κράτος που δεν σέβεται την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Να τηρούσαμε πιο αυστηρή γραμμή σε όλες τις συμμαχίες μας απέναντι σε ότι αφορά ζήτημα με τα Σκόπια. Μπορούσαμε εν κατακλείδι να κάνουμε πολλά.. αλλά επιλέξαμε να μην κάνουμε τίποτα.. και τώρα μας φταίει ο Τσίπρας που κάτι κάνει.
Και άντε.. ο Τσίπρας αυτά πιστεύει.. αριστερός λέει ότι είναι.. άρα και μπορεί να την πιστεύει τη συμφωνία και ότι άλλο αντεθνικό μπορεί κάποιος να σκεφτεί. Η ΝΔ; Αυτό το μεγάλο κόμμα.. το ιστορικό; Η δεξιά που βροντοφωνάζει για τον πατριωτισμό της; Γιατί δεν βγήκε ο Μητσοτάκης και να δηλώσει στη βουλή επίσημα ότι η ΝΔ δεν δίνει το όνομα.. και δεν δέχεται ούτε γεωγραφικό προσδιορισμό ούτε τέτοιες μπούρδες; Γιατί δεν πήρε το κόμμα και να βγει στην πλατεία Συντάγματος καλώντας όλους τους Έλληνες να διαμαρτυρηθούν.. να διαδηλώσουν για τη Μακεδονία μας;
Η ΝΔ τήρησε τη στάση του Πόντιου Πιλάτου. Ικανοποιήθηκαν οι ξένοι… και δεν σταύρωσαν εκείνοι τη Μακεδονία μας. Δεν είναι έτσι όμως.. Η ιστορία μπορεί να γράψει κυβέρνηση Τσίπρα στο πωλητήριο.. αλλά η καρδιά μας και η ψυχή μας.. ξέρει ότι φταίμε περισσότεροι γι αυτήν την ντροπή..
Συνεχίζουμε λοιπόν στα Μασάλια.. κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο με λύπη και στεναχώρια. Αν μπορούμε να πούμε ότι είδαμε και κάτι θετικό από όλο αυτό.. είναι ότι δυο άνθρωποι που θα παλέψουν για τον θώκο του περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας.. είχαν το θάρρος και το πολιτικό ανάστημα να τοποθετηθούν για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών. Εμείς τονίσαμε και υπογραμμίσαμε κάποια σημεία από τις τοποθετήσεις Φάνη Σπανού και Δημήτρη Αναγνωστάκη.. και εσείς μπορείτε να κρίνετε. Εμείς πάντως στα Μασάλια.. διαχωρίζουμε τα πράγματα.. και δεν θέλουμε να μπλέκουμε τα εθνικά ζητήματα με αυτά της τοπικής αυτοδιοίκησης.. Συναφώς δεν κρίνουμε τις προσωπικές απόψεις με τις δυνατότητες διοίκησης έκαστου υποψηφίου.
Συνειδητά λίγη ώρα μετά την ψηφοφορία... υποστηρίζει ο υποψήφιος περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Φάνης Σπανός.
Το Μακεδονικό ζήτημα πάντοτε παρήγαγε πολιτική, ήπια ή σκληρή, καλή ή κακή. Σήμερα, όπως έχει επανέλθει στο προσκήνιο, δυστυχώς παράγει φτηνή πολιτική. Υπηρετεί στόχους ταπεινούς, όπως ο αποπροσανατολισμός του κοινού από προβλήματα της καθημερινότητας, η πολιτική επιβίωση μικρών κομμάτων, ή, προσεγγίζοντάς το απολύτως καλοπροαίρετα, η άκριτη συμμόρφωση προς τις επιταγές των -πιθανώς ωφέλιμων κατά τα λοιπά- υπερεθνικών σχεδιασμών.
Με απλά λόγια, πρέπει να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. «Πρέπει» να ξεχαστούν η ανεργία, οι φόροι και η φτωχοποίηση. «Πρέπει» οι (πρώην;) κυβερνητικοί εταίροι να μείνουν για λίγο χωριστά, ώστε να μαζέψουν τους ψηφοφόρους τους και να τα ξαναβρούν σα να μην τρέχει τίποτα.
Και ενόψει όλων αυτών των πρέπει και των «πρέπει», αποδεχόμαστε την ύπαρξη «μακεδονικής γλώσσας», «μακεδονικής εθνικότητας» και μιας σειράς άλλων δεδομένων, που ματώνουν τόσο τη συλλογική μας συνείδηση, όσο και τα εθνικά μας δίκαια.
Η Συμφωνία των Πρεσπών διαφημίζεται ως λύση ενός μεγάλου εθνικού ζητήματος. Και πραγματικά, με την κύρωσή της, δεν θα έχουμε πια Μακεδονικό ζήτημα. Κατά τον ίδιο τρόπο, αν αναγνωρίζαμε και τη «Βόρεια Κύπρο», δεν θα είχαμε ούτε Κυπριακό ζήτημα. Και φυσικά, αν χαρίζαμε το σπίτι μας, σίγουρα δε θα πληρώναμε ΕΝΦΙΑ...
Ο άλλος δρόμος, της μη κύρωσης, θα διατηρούσε μια κατάσταση, αυτή της ΠΓΔΜ, η οποία, τελικά, μας στενοχωρεί πολύ, αλλά μας βλάπτει λίγο...
Αυτές οι αποφάσεις απαιτούν ιστορική ματιά και ενέχουν ιστορική ευθύνη. Τα μεγάλα -και δη τα εθνικά- θέματα δεν δικαιούται κανείς να τα βάζει στο πολιτικό ζύγι και δεν επιτρέπεται σε κανέναν να τα κάνει εργαλεία άλλων πολιτικών επιδιώξεων.
Και επιτέλους, σε μια χώρα που έχει πληρώσει την ύπαρξή της με το αίμα των παιδιών της, όχι δεν αξίζουν οι Πρέσπες...
Η Συμφωνία των Πρεσπών στηρίζεται στην εθνική γραμμή, όπως αυτή χαράχτηκε διαχρονικά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, δηλαδή της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων. Η ρηματική διακοίνωση δεν αφήνει κανένα περιθώριο αλλαγών και διεκδικήσεων από την γείτονα χώρα.
Το σημαντικότερο είναι ότι κλείνει οριστικά το δρόμο στην αναγνώριση του γειτονικού μας κράτους ως Δημοκρατία της Μακεδονίας. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με αυτή την ονομασία, ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», έχει αναγνωριστεί το γειτονικό μας κράτος από 140 κράτη παγκοσμίως.
Η Συμφωνία των Πρεσπών έρχεται να επιλύσει ένα χρόνιο πρόβλημα με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο. Σίγουρα πρόκειται για έναν έντιμο συμβιβασμό μεταξύ δύο γειτονικών κρατών που θέτει τις βάσεις για μια επικοδομητική συνεργασία. Δημιουργεί τις απαραίτητες συνθήκες εξωστρέφειας ,ενισχύει το περιβάλλον ασφάλειας στα βαλκάνια, προωθεί την ανάπτυξη, τις εμπορικές και τις πολιτιστικές ανταλλαγές και ενδυναμώνει την γεωπολιτική θέση της χώρας μας στην περιοχή .
Προερχόμενος από τα σπλάχνα της τοπικής αυτοδιοίκησης, πιστεύω ότι όλοι πρέπει να σταθούμε στο ύψος της ιστορικής ευθύνης, αφήνοντας τα εθνικά θέματα έξω από κάθε προσπάθεια μικροπολιτικής και ψηφοθηρικής εκμετάλλευσης. Και ο χώρος της αυτοδιοίκησης αποτελεί πεδίο για εμβάθυνση της δημοκρατίας στην πράξη, μέσα από συγκλίσεις και συνεργασίες με στόχο την καλύτερη υπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών της κοινωνίας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου