Ο αγώνας δεν δικαιώνεται στα σχόλια μιας ανάρτησης..

Με λύπη είδαμε την υποκρισία της εξουσίας να αναμειγνύεται με το ανάθεμα ενός όχλου που με πρόσχημα τους αγώνες… διεκδικεί μια θέση στην κουλτούρα της κοινωνικής αυτοπροβολής..

Φυσικά δεν θα αναφέρουμε τα πρόσωπα.. αλλά θα το αφήσουμε με ύφος σοφιστικό να αιωρείται στη σφαίρα της φαντασίας των απανταχού σχολιαστών της πολιτικής αυτής της πόλης.. της Χαλκίδας μας.

Ένα σχόλιο που δικαιολογείται ως λειψό και θύμα της τεχνολογίας… ένα πρόσωπο που ιδεολογικά λέει και παλαιοκομματικά πράττει… και ένας όχλος που έπιασε τις πέτρες και αρχίζει να λιθοβολεί.. Ο αγώνας τώρα γι αυτούς έχει πεδίο το μέσο κοινωνικής δικτύωσης.. πιο άνετα στον καναπέ τους απ’ ότι στο δρόμο.. και εφόσον αμυνόμενοι τυγχάνουν.. ας ενεργοποιήσουν τις επαναστατικές τους ορμές θα σκέφτηκαν..

Και μετά… το αλαλούμ!!! Επίπεδο κωλοχανείου με κεντρικό ζήτημα και επίμαχο.. ένα σχόλιο που μετανόησε και ζήτησε συγγνώμη.. Το μισό σχόλιο – ή το σχόλιο αυταπάτη – ούτε ως πλάκα δεν καθιστά ώριμη συμπεριφορά και αντιμετώπιση της πραγματικότητας..

Λυπούμαστε για όλους και για όλα όσα διαβάσαμε.. Λυπούμαστε που το μέλλον γράφεται πάλι ανορθόγραφα..