Το ζήτημα του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας δεν καθίσταται μονάχα ως μια διαφορά περί ιστορικών γεγονότων ή συμβόλων. Πρόκειται για τη συμπεριφορά ενός κράτους μέλους των Ηνωμένων Εθνών, της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η οποία αντιστρατεύεται τις θεμελιώδεις αρχές της διεθνούς έννομης τάξης, και πιο συγκεκριμένα τον σεβασμό της καλής γειτονίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Υπό το πρίσμα αυτό, το ζήτημα του ονόματος είναι ένα πρόβλημα με περιφερειακή και διεθνή διάσταση, το οποίο συνίσταται στην προώθηση αλυτρωτικών και εδαφικών βλέψεων εκ μέρους της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, με βασικό συστατικό τον σφετερισμό της ιστορίας και την οικειοποίηση της εθνικής, ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας.
Κατόπιν των παραπάνω.. ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του.. θέλουν να ανακατευτούν και σ’ αυτό. Δεν θα μπορούσαν να το αφήσουν στην άκρη για τους επόμενους.. και οι επόμενοι για τους επόμενους και ούτω καθεξής; Σαφώς και θα μπορούσαν.. μόνο που δεν το κάνουν γιατί βρίσκουν μια ευκαιρία γύρω από αυτό.. Τι ευκαιρία; Εδώ σας θέλω..
Ευκαιρία ατομικής φιλοδοξίας;
Ο Αλέξης Τσίπρας.. ο Έλληνας ηγέτης που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, που έλυσε το ονοματολογικό με τα Σκόπια, που έλυσε το Κυπριακό, που έλυσε και τις διαφορές με τους γείτονες.. Εθνικός ηγέτης ο όρος που θα μπορούσε να φιλοδοξεί ένας πολιτικός… εντούτοις ο χαρακτηρισμός αυτός περνά μέσα από σκληρές και αιματηρές μάχες.. Αυτό φαντάζεται ο Αλέξης Τσίπρας; … ή ίσως η task force της διπλωματίας του ράνει το δρόμο;
Διπλωματική ευκαιρία;
Διπλωματική ευκαιρία;
Στο θέμα μας.. στην ονομασία των Σκοπίων, σαφώς και υφίσταται μια διπλωματική συγκυρία, καθόσον η τωρινή κυβέρνηση των γειτόνων κινείται στην κατεύθυνση λύσης και ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς που καλώς ή κακώς εγγυώνται μια εθνική σταθερότητα.
Σ’ αυτό το σημείο, κρίνω σκόπιμο να σημειώσω το τι ειπώθηκε από τον γγ του ΝΑΤΟ, στη σημερινή του επίσκεψη στα Σκόπια. «Είναι καλό όταν υπάρχουν φιλοδοξίες, ωστόσο πρέπει αυτές να συνοδεύονται και από ρεαλισμό. Χρειάζεται ακόμη δουλειά, όπως η επίλυση της διαφοράς με την Ελλάδα σχετικά με το συνταγματικό όνομα της χώρας σας» σημείωσε ο Γενς Στόλτενμπεργκ, αναφερόμενος στις φιλοδοξίες της ΠΓΔΜ να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Γίνεται πλέον αντιληπτό, πως οι γείτονες έχουν ανάψει τις μηχανές για επίλυση του θέματος. Το θέλουν πολύ, ωστόσο κατέρχονται στο τραπέζι με βλέψεις προς μια καλύτερη προς την εθνικοφροσύνη τους λύση. Σίγουρα θα διαπραγματευτούν στα όρια της μη λύσης.. αλλά από την άλλη.. όταν οι ίδιοι εκκινούν ξανά το ζήτημα.. δεν δικαιούνται στη γλώσσα της διπλωματίας να έχουν στάση άκαμπτη.
Συναφώς, με γραμμή εκείνη του 2012 (επί Κώστα Καραμανλή), τα Σκόπια δεν μπορούν να παίζουν με τόσο καίρια θέματα, και οφείλουν να κλείσουν μια και καλή κάθε εθνικιστική φωνή μέσα τους που ξεπερνά τα δικά τους γεωγραφικά σύνορα.. Όσο και να μην είναι σε θέση τα Σκόπια να βλάψουν στρατιωτικά την Ελλάδα.. άλλος ένας περιφερειακός κίνδυνος πάντα αποτελεί ένα πρόβλημα.
Η γραμμή του ονόματος όπως καθορίστηκε το 2012 (αποτελεί και επίσημη πολιτική θέση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ):
Η λύση πρέπει να περιλαμβάνει συμφωνία επί του γεγονότος ότι οποιαδήποτε πρόταση οφείλει να εμπεριέχει σαφή και οριστικό προσδιορισμό του ονόματος που δεν θα αφήνει περιθώρια αμφιβολιών σχετικά με τη διάκριση μεταξύ του εδάφους της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και περιοχών σε γειτονικές χώρες, ειδικότερα, της περιοχής της Μακεδονίας στη βόρεια Ελλάδα και ότι το συμφωνημένο όνομα θα χρησιμοποιείται έναντι όλων (erga omnes) και για όλους τους σκοπούς. Η ανταπόκριση διεθνώς υπήρξε θετική.
Πολιτική ευκαιρία;
Ο Αλέξης Τσίπρας διέκρινε ένα ckoke point (σημείο στραγγαλισμού) στην Αξιωματική αντιπολίτευση στο ζήτημα της ονοματολογίας της ΠΓΔΜ. Εξ αρχής επισήμανα πως το πρόβλημα σ’ αυτό το μείζον εθνικό ζήτημα δεν το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η ΝΔ. Το «κοινό» της Αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει άλλη αίσθηση γύρω από τα εθνικά θέματα, από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ. Και ενώ η εξέλιξη του θέματος αγγίζει το δικό του κόμμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξαναπέφτει στη φάκα του Τσίπρα (του Φλαμπουράρη προσωπική μου άποψη), και αρχίζει να αντιπολιτεύεται με αρχή τη μη κοινή γραμμή και θέση του κυβερνητικού σχηματισμού. Αυτό δηλαδή που οι περισσότεροι Έλληνες θεωρούν λογικό και δεδομένο… δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να έχουν άλλες ευαισθησίες και τοποθετήσεις γύρω από το θέμα.. αυτό έθεσε ως γραμμή εναντίον της κυβέρνησης ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εύλογα τότε… γυρνά η κυβέρνηση και του πετά το καυτό μπαλάκι.. γνωρίζοντας ότι δεν φορά γάντια.
Η ΝΔ από τη μία είναι υπέρ της σύνθετης ονομασίας erga omnes (γραμμή 2012) από την άλλη λέει «ναι» στα συλλαλητήρια.. αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να κοιτάξει κατάματα τους δεξιούς Μακεδόνες βουλευτές και ψηφοφόρους του. Από τη μία με τη γραμμή της Ντόρας Μπακογιάννη και από την άλλη και με τη γραμμή του Αντώνη Σαμαρά. Έθεσε δε η κυβέρνηση και ένα σαφές ερώτημα: «Έχει ο κ. Μητσοτάκης το σθένος να πει στον ελληνικό λαό ποια είναι πραγματικά η θέση της ΝΔ ή θα συνεχίσει να είναι όμηρος της ακροδεξιάς τάσης του κόμματός του, των κ.κ. Σαμαρά, Γεωργιάδη και Βορίδη;».
Εν κατακλείδι…
Γίνεται να είμαστε όλοι νικητές ότι και να αποφασιστεί; Εγώ για παράδειγμα θα πήγαινα στο συλλαλητήριο. Εγώ δεν θέλω να ακούσω το όνομα Μακεδονία(που ήδη ακούω) και να κλείσει το θέμα… σε μια χώρα μάλιστα που είναι δίπλα μας, έχει κατ’ εμέ ήδη κλίση προς τη Βουλγαρία και δεν μας βλέπει και πολύ φιλικά. Κάποιος άλλος θέλει να υπάρχει σταθερότητα και προκρίνει τη λύση του συμβιβασμού. Σε κάποιον ενοχλεί – και θεωρεί ήττα – τη χρήση ονομάτων όπως «Άνω Μακεδονία» ή «Νέα Μακεδονία», σε άλλον φαίνεται ως ένα καλό όνομα – σίγουρα καλύτερο από την υφιστάμενη κατάσταση.
Ανέφερα παραπάνω για τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται.. Ατομική, διπλωματική και πολιτική. Δεν έγραψα για την εθνική ευκαιρία… διότι δεν θεωρώ το ότι διαπραγματευόμαστε ως κράτος το αν θα χάσουμε λίγο ή περισσότερο από την ιστορική μας κληρονομιά, αποτελεί μια εθνική ευκαιρία.. Τα Σκόπια έχουν εθνική ευκαιρία γύρω από αυτό.. όμως εμείς ακόμα κρατάμε την ιδιοσυγκρασία για να μεταλαμπαδεύσουμε στον κόσμο τις αρχές των προγόνων μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά..
Δεν χάνεται η εθνική μας ευκαιρία.. ας μην το ξεχνάμε.-
Σ’ αυτό το σημείο, κρίνω σκόπιμο να σημειώσω το τι ειπώθηκε από τον γγ του ΝΑΤΟ, στη σημερινή του επίσκεψη στα Σκόπια. «Είναι καλό όταν υπάρχουν φιλοδοξίες, ωστόσο πρέπει αυτές να συνοδεύονται και από ρεαλισμό. Χρειάζεται ακόμη δουλειά, όπως η επίλυση της διαφοράς με την Ελλάδα σχετικά με το συνταγματικό όνομα της χώρας σας» σημείωσε ο Γενς Στόλτενμπεργκ, αναφερόμενος στις φιλοδοξίες της ΠΓΔΜ να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Γίνεται πλέον αντιληπτό, πως οι γείτονες έχουν ανάψει τις μηχανές για επίλυση του θέματος. Το θέλουν πολύ, ωστόσο κατέρχονται στο τραπέζι με βλέψεις προς μια καλύτερη προς την εθνικοφροσύνη τους λύση. Σίγουρα θα διαπραγματευτούν στα όρια της μη λύσης.. αλλά από την άλλη.. όταν οι ίδιοι εκκινούν ξανά το ζήτημα.. δεν δικαιούνται στη γλώσσα της διπλωματίας να έχουν στάση άκαμπτη.
Συναφώς, με γραμμή εκείνη του 2012 (επί Κώστα Καραμανλή), τα Σκόπια δεν μπορούν να παίζουν με τόσο καίρια θέματα, και οφείλουν να κλείσουν μια και καλή κάθε εθνικιστική φωνή μέσα τους που ξεπερνά τα δικά τους γεωγραφικά σύνορα.. Όσο και να μην είναι σε θέση τα Σκόπια να βλάψουν στρατιωτικά την Ελλάδα.. άλλος ένας περιφερειακός κίνδυνος πάντα αποτελεί ένα πρόβλημα.
Η γραμμή του ονόματος όπως καθορίστηκε το 2012 (αποτελεί και επίσημη πολιτική θέση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ):
Η λύση πρέπει να περιλαμβάνει συμφωνία επί του γεγονότος ότι οποιαδήποτε πρόταση οφείλει να εμπεριέχει σαφή και οριστικό προσδιορισμό του ονόματος που δεν θα αφήνει περιθώρια αμφιβολιών σχετικά με τη διάκριση μεταξύ του εδάφους της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και περιοχών σε γειτονικές χώρες, ειδικότερα, της περιοχής της Μακεδονίας στη βόρεια Ελλάδα και ότι το συμφωνημένο όνομα θα χρησιμοποιείται έναντι όλων (erga omnes) και για όλους τους σκοπούς. Η ανταπόκριση διεθνώς υπήρξε θετική.
Περισσότερα για το θέμα: http://www.mfa.gr/to-zitima-tou-onomatos-tis-pgdm/
Πολιτική ευκαιρία;
Ο Αλέξης Τσίπρας διέκρινε ένα ckoke point (σημείο στραγγαλισμού) στην Αξιωματική αντιπολίτευση στο ζήτημα της ονοματολογίας της ΠΓΔΜ. Εξ αρχής επισήμανα πως το πρόβλημα σ’ αυτό το μείζον εθνικό ζήτημα δεν το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η ΝΔ. Το «κοινό» της Αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει άλλη αίσθηση γύρω από τα εθνικά θέματα, από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ. Και ενώ η εξέλιξη του θέματος αγγίζει το δικό του κόμμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξαναπέφτει στη φάκα του Τσίπρα (του Φλαμπουράρη προσωπική μου άποψη), και αρχίζει να αντιπολιτεύεται με αρχή τη μη κοινή γραμμή και θέση του κυβερνητικού σχηματισμού. Αυτό δηλαδή που οι περισσότεροι Έλληνες θεωρούν λογικό και δεδομένο… δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να έχουν άλλες ευαισθησίες και τοποθετήσεις γύρω από το θέμα.. αυτό έθεσε ως γραμμή εναντίον της κυβέρνησης ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εύλογα τότε… γυρνά η κυβέρνηση και του πετά το καυτό μπαλάκι.. γνωρίζοντας ότι δεν φορά γάντια.
Η ΝΔ από τη μία είναι υπέρ της σύνθετης ονομασίας erga omnes (γραμμή 2012) από την άλλη λέει «ναι» στα συλλαλητήρια.. αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να κοιτάξει κατάματα τους δεξιούς Μακεδόνες βουλευτές και ψηφοφόρους του. Από τη μία με τη γραμμή της Ντόρας Μπακογιάννη και από την άλλη και με τη γραμμή του Αντώνη Σαμαρά. Έθεσε δε η κυβέρνηση και ένα σαφές ερώτημα: «Έχει ο κ. Μητσοτάκης το σθένος να πει στον ελληνικό λαό ποια είναι πραγματικά η θέση της ΝΔ ή θα συνεχίσει να είναι όμηρος της ακροδεξιάς τάσης του κόμματός του, των κ.κ. Σαμαρά, Γεωργιάδη και Βορίδη;».
Εν κατακλείδι…
Γίνεται να είμαστε όλοι νικητές ότι και να αποφασιστεί; Εγώ για παράδειγμα θα πήγαινα στο συλλαλητήριο. Εγώ δεν θέλω να ακούσω το όνομα Μακεδονία(που ήδη ακούω) και να κλείσει το θέμα… σε μια χώρα μάλιστα που είναι δίπλα μας, έχει κατ’ εμέ ήδη κλίση προς τη Βουλγαρία και δεν μας βλέπει και πολύ φιλικά. Κάποιος άλλος θέλει να υπάρχει σταθερότητα και προκρίνει τη λύση του συμβιβασμού. Σε κάποιον ενοχλεί – και θεωρεί ήττα – τη χρήση ονομάτων όπως «Άνω Μακεδονία» ή «Νέα Μακεδονία», σε άλλον φαίνεται ως ένα καλό όνομα – σίγουρα καλύτερο από την υφιστάμενη κατάσταση.
Ανέφερα παραπάνω για τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται.. Ατομική, διπλωματική και πολιτική. Δεν έγραψα για την εθνική ευκαιρία… διότι δεν θεωρώ το ότι διαπραγματευόμαστε ως κράτος το αν θα χάσουμε λίγο ή περισσότερο από την ιστορική μας κληρονομιά, αποτελεί μια εθνική ευκαιρία.. Τα Σκόπια έχουν εθνική ευκαιρία γύρω από αυτό.. όμως εμείς ακόμα κρατάμε την ιδιοσυγκρασία για να μεταλαμπαδεύσουμε στον κόσμο τις αρχές των προγόνων μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά..
Δεν χάνεται η εθνική μας ευκαιρία.. ας μην το ξεχνάμε.-
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου