Αυτοί είναι πολιτισμένοι.. εμείς όλοι τους οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Ήθελα να το αναρτήσω νωρίτερα.. αλλά δυστυχώς τους ξέχασα κι εγώ. Σήμερα εντούτοις.. και ενόσω παρακολουθούσα ένα μηχάνημα του δήμου να πλένει τους κάδους απορριμμάτων – κάτι το οποίο συνέχεια επισημαίνουν τα Μασάλια – θυμήθηκα τα λόγια ενός ανθρώπου της καθαριότητας για τα σκουπίδια… «να είναι καθαρή η πόλη μας».. μου είχε πει..
Το θαλασσινό καρναβάλι πέρασε.. και η επόμενη μέρα ξημέρωσε αντικρίζοντας μια καθαρή πόλη. Δεν έγινε κάτι μαγικό.. απλοί άνθρωποι μάζεψαν και έκρυψαν μ’ αυτόν τον τρόπο.. την ξεδιαντροπιά μας και την «αξεστιά» μας.. Οι υπάλληλοι καθαριότητας του δήμου μας.. βρέθηκαν στα πόστα τους και το τι είδαν τα ματάκια τους την επομένη της μεγάλης διοργάνωσης.. δεν λέγεται..
Αυτοί οι ήρωες της καθημερινότητας φροντίζουν εμάς όλους.. ώστε να ζούμε σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον.. Από την άλλη.. εμείς – πολλοί εξ ημών – όχι μόνο δεν συμβάλλουμε στο έργο τους.. αλλά κάνουμε και τα παιδιά μας σαν τα μούτρα μας.. Αυτό δεν μας τιμά, και επίσης ευθύνεται πολλές φορές και για την περιθωριοποίησή τους.. αφού η πράξη ενός παιδιού να πετά οπουδήποτε το άδειο ντενεκεδάκι αντιμετωπίζεται από τα άλλα παιδιά με αρνητικό πρόσημο.
Σ’ αυτό το σημείο.. συνειρμικά μου ρθε στη μνήμη μια παιδική εκπαιδευτική επίσκεψη σε ένα χοιροστάσιο. Η μυρωδιά ακόμα μου χτυπά τα εγκεφαλικά κύτταρα.. κι όμως κάθε μέρα θα φάω το τοστ μου.. Έτσι λοιπόν και κάθε μέρα θα πετάξω τα σκουπίδια μου, θα κάνω τζόκινγκ στο πάρκο και θα καθίσω σ’ ένα παγκάκι να ξαποστάσω.. Καθημερινές ενέργειες που δίχως τους υπαλλήλους του δήμου δεν θα ήτο τόσο συνηθισμένες..
Αν τα σχολειά μας.. εκπονούσαν προγράμματα με τα οποία κάθε παιδί θα περνούσε 5-6 ημέρες της μαθητικής του ζωής, σε 5-6 χρήσιμα επαγγέλματα.. τότε οι εικόνες θα δημιουργούσαν καλύτερους ανθρώπους.. Η μυρωδιά των κάδων, το πρωινό ξύπνημα του φούρναρη, η πούντα που νιώθει ο ψαράς στα ανοιχτά του Ευβοϊκού, η κούραση του αγρότη, η ένταση ενός υπαλλήλου του ΕΚΑΒ, η δύσπνοια ενός πυροσβέστη.. και άλλες μνήμες που διαμορφώνουν καλύτερους ανθρώπους..
Οι υπάλληλοι καθαριότητας του δήμου Χαλκιδέων είναι οι καλύτεροι άνθρωποι.. κι εμείς όλοι τους ευχαριστούμε!!
Ήθελα να το αναρτήσω νωρίτερα.. αλλά δυστυχώς τους ξέχασα κι εγώ. Σήμερα εντούτοις.. και ενόσω παρακολουθούσα ένα μηχάνημα του δήμου να πλένει τους κάδους απορριμμάτων – κάτι το οποίο συνέχεια επισημαίνουν τα Μασάλια – θυμήθηκα τα λόγια ενός ανθρώπου της καθαριότητας για τα σκουπίδια… «να είναι καθαρή η πόλη μας».. μου είχε πει..
Το θαλασσινό καρναβάλι πέρασε.. και η επόμενη μέρα ξημέρωσε αντικρίζοντας μια καθαρή πόλη. Δεν έγινε κάτι μαγικό.. απλοί άνθρωποι μάζεψαν και έκρυψαν μ’ αυτόν τον τρόπο.. την ξεδιαντροπιά μας και την «αξεστιά» μας.. Οι υπάλληλοι καθαριότητας του δήμου μας.. βρέθηκαν στα πόστα τους και το τι είδαν τα ματάκια τους την επομένη της μεγάλης διοργάνωσης.. δεν λέγεται..
Αυτοί οι ήρωες της καθημερινότητας φροντίζουν εμάς όλους.. ώστε να ζούμε σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον.. Από την άλλη.. εμείς – πολλοί εξ ημών – όχι μόνο δεν συμβάλλουμε στο έργο τους.. αλλά κάνουμε και τα παιδιά μας σαν τα μούτρα μας.. Αυτό δεν μας τιμά, και επίσης ευθύνεται πολλές φορές και για την περιθωριοποίησή τους.. αφού η πράξη ενός παιδιού να πετά οπουδήποτε το άδειο ντενεκεδάκι αντιμετωπίζεται από τα άλλα παιδιά με αρνητικό πρόσημο.
Σ’ αυτό το σημείο.. συνειρμικά μου ρθε στη μνήμη μια παιδική εκπαιδευτική επίσκεψη σε ένα χοιροστάσιο. Η μυρωδιά ακόμα μου χτυπά τα εγκεφαλικά κύτταρα.. κι όμως κάθε μέρα θα φάω το τοστ μου.. Έτσι λοιπόν και κάθε μέρα θα πετάξω τα σκουπίδια μου, θα κάνω τζόκινγκ στο πάρκο και θα καθίσω σ’ ένα παγκάκι να ξαποστάσω.. Καθημερινές ενέργειες που δίχως τους υπαλλήλους του δήμου δεν θα ήτο τόσο συνηθισμένες..
Αν τα σχολειά μας.. εκπονούσαν προγράμματα με τα οποία κάθε παιδί θα περνούσε 5-6 ημέρες της μαθητικής του ζωής, σε 5-6 χρήσιμα επαγγέλματα.. τότε οι εικόνες θα δημιουργούσαν καλύτερους ανθρώπους.. Η μυρωδιά των κάδων, το πρωινό ξύπνημα του φούρναρη, η πούντα που νιώθει ο ψαράς στα ανοιχτά του Ευβοϊκού, η κούραση του αγρότη, η ένταση ενός υπαλλήλου του ΕΚΑΒ, η δύσπνοια ενός πυροσβέστη.. και άλλες μνήμες που διαμορφώνουν καλύτερους ανθρώπους..
Οι υπάλληλοι καθαριότητας του δήμου Χαλκιδέων είναι οι καλύτεροι άνθρωποι.. κι εμείς όλοι τους ευχαριστούμε!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου