Μαγαζιά με ναρκωτικά στη Χαλκίδα.. Η οικονομική ζημία απέναντι στην ανησυχία του γονιού..

Ξαφνικά έπεσα από τα σύννεφα.. Διαπίστωσα ότι ήμουν ο μόνος που είχε παντελή άγνοια στο ότι η νύχτα στη Χαλκίδα ήταν ολόλευκη.. δηλαδή ότι οι κοκαΐνη κυκλοφορούσε απροκάλυπτα.. Αφού όλοι το ξέρατε ρε παιδιά.. γιατί δεν το διατυμπανίζατε ώστε οι γονείς να συνεγερθούν και να ξεκολλήσουν επιτέλους από την οθόνη και τα survivorίδικα προγράμματα; Μήπως δεν θέλατε να δημιουργηθεί κακός ντόρος και να κόψει η κίνηση από τα μαγαζιά; Θα μου πείτε.. τόσο κόπο κάνει η κα πρόεδρος να μαζέψει κόσμο με μεγάλες εκδηλώσεις.. θα χάσουμε και τους δικούς μας;

Ακούστηκαν πολλά μαθές για το συγκεκριμένο πολύ σοβαρό ζήτημα.. ακούστηκαν και για άτομα επώνυμα και πασίγνωστα για την τοπική κοινωνία.. πλην όμως δεν γράφτηκε κανένα όνομα. Ο λόγος; Έτσι το επιτάσσει η δικαιοσύνη.. Έως ότου δικαστούν και επιβληθεί η ποινή.. όλοι είναι αθώοι! Και οι Χαλκιδέοι γονείς όμηροι στην αβεβαιότητα κάθε φορά που αργεί το παιδί τους να γυρίσει σπίτι ή παρουσιάζει ιδιαίτερες συμπεριφορές χαρακτηριστικές της εφηβείας..

Γιατί αυτό είναι το σημάδι που λένε οι ειδικοί.. η μεταβολή στη συμπεριφορά και η αρνητική μετάπτωση στο χαρακτήρα.. Μπορεί όμως απλά να περνά μια κακή αισθηματική – ερωτική φάση.. τίποτα το μεμπτό.. τίποτα το επικίνδυνο.. Εύλογο επομένως ο γονιός να αναρωτιέται.. να μιλήσω και πώς στο παιδί μου για τα ναρκωτικά;

Η κατάλληλη ηλικία για να συζητηθεί το θέμα αυτό με το παιδί είναι όταν το ίδιο το ζητήσει με τις ερωτήσεις του. Καλό είναι να αυτό-ερωτηθεί ο γονιός…

• Έχει το παιδί εκφράσει την ανάγκη για αυτή την πληροφόρηση; 
• Μπορεί να αντιληφθεί αυτά που θέλουμε να συζητήσουμε μαζί του; 
• Νιώθει ελεύθερο για να εκφράσει τέτοιες ανησυχίες ή ερωτήσεις στους γονείς του; 
• Έχει η οικογένεια δημιουργήσει στην καθημερινότητά της κλίμα επικοινωνίας μεταξύ των μελών της; 

Θυμάμαι όταν ήμουν 3η Λυκείου και ο αδερφός μου πήγαινε στο Γυμνάσιο.. τον έπιασα να καπνίζει στα φλιμπεράκια της γειτονιάς (*άσχετο αλλά ωραία χρόνια με τα φλιμπεράκια). Τότε εκείνος προσπάθησε να το κρύψει το τσιγάρο.. αλλά εγώ πήγα κοντά του και του είπα ότι «δεν χρειάζεται να το κρύβεις.. εγώ σου έχω εμπιστοσύνη.. το μόνο που δεν θέλω αδερφέ είναι να μπλέξεις με ναρκωτικά. Τσιγάρο μπορείς να καπνίζεις και μπροστά μου.. Πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις ότι το τσιγάρο δεν είναι μαγκιά ούτε άποψη.. και θα το κόψεις.. όπως το έκανα κι εγώ όταν περίπου ξεκίνησα να κάνω τσιγάρα στην 1η Γυμνασίου»…

Ο κάθε γονιός ή αδερφός.. διατηρεί τον δικό του κώδικα επικοινωνίας με το μικρότερο μέλος της οικογένειας. Κανέναν δεν τιμά η εξέλιξη που θέλει τη νυχτερινή ζωή της πόλης μας να κρύβει θανατηφόρους κινδύνους.. Θα πρέπει όλοι να προφυλάξουμε τα παιδιά από τα ναρκωτικά και όχι τους εμπόρους από την οικονομική τους ζημία..