«να αποχωρήσουν τώρα όσοι βρίσκονται πίσω από τη διοργάνωση, τα ΜΜΕ, οι αιρετοί, οι πολιτευτές και οι εκπρόσωποι συλλόγων».. τότε θα μέναμε στο στρογγυλό εγώ, καμιά 50αριά ακόμη.. και οι σωματοφύλακες του προέδρου της Ένωσης Κεντρώου Βασίλη Λεβέντη.
Η Χαλκίδα επέλεξε μπανάκι στις Αλυκές από το να στείλει μήνυμα στην κυβέρνηση και ευρύτερα στη βουλή για την προάσπιση του ονόματος Μακεδονία, το οποίο μαζί με την ιστορία σφετερίζονται τα Σκόπια στη μικρή τους «φτιαχτή» ιστορία. Δυστυχώς γι ακόμη μια φορά γυρνάμε την πλάτη σε μείζονα εθνικά ζητήματα και μπρος τη δική μας βολή.. εφευρίσκουμε αποδιοπομπαίους τράγους της πολιτικής.. ρίχνοντας το φταίξιμο για τις αποφάσεις που μας θίγουν… Για το δικό μας φταίξιμο ούτε λόγος..
Χαλκίδα 10/6/18:
Στο στρογγυλό της παραλίας βρίσκεται ένα λευκό βαν το οποίο λειτουργεί ως τοιχίο που στηρίζει 2 ελληνικές σημαίες με τρόπο άναρχο, πρόχειρο και προσβλητικό για την αξία της γαλανόλευκης. Φτάνω κατά τις 11 και αντικρίζω μια μάζα λίγων δεκάδων ανθρώπων.. Γνωστές φυσιογνωμίες ορισμένοι.. που ήπιαν τον καφέ τους, φωτογραφήθηκαν από τους ντόπιους δημοσιογράφους και φυσικά συζήτησαν για τα εθνικοπολιτικά τεκταινόμενα.. Πραγματοποίησαν μαθές την καθιερωμένη τους κοσμική εμφάνιση… η οποία σαφώς και κάπου/κάπως θα συμβάλει στην κοινωνική τους ανέλιξη και την εκπλήρωση προσωπικών φιλοδοξιών..
Οι ομιλητές έδωσαν έναν παλμό που έλειπε αλήθεια από τον κόσμο.. Κάποιοι κράτησαν ισορροπίες, κάποιοι ξέφυγαν λίγο παραπάνω.. κάποιοι ίσως και καταχράστηκαν το βήμα.. Οι άνθρωποι μιλούσαν.. από κάτω όμως έβλεπα πηγαδάκια.. διέκρινα μια πανηγυρτζίδικη κατάσταση που ούτε σε προεκλογική συγκέντρωση τοπικού συνδυασμού δεν θα πίστευα ότι θα δω..
Κλείνοντας.. φωτογραφία δεν έβγαλα – ντράπηκα καν να δείξω το πόσο λίγοι ήμασταν – και επέλεξα να αφήσω μια δόση ελπίδας για το αύριο με τον παρακάτω στίχο.. Πρέπει να ελπίζουμε φίλοι.. γιατί πρέπει να υπάρχουμε..
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, 1829-1879, Εθνικός ποιητής
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου