Λοιπόν… ο λαός έχει αγνές προθέσεις. Πληρώνει από το υστέρημά του να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη για το συλλαλητήριο, πληρώνει για να αγοράσει σημαία και κανένα βρώμικο να φάει.. και δίχως κάποιο αντικειμενικό προσωπικό όφελος.. χάνει ώρες από το χρόνο του, μέσα στο κρύο, για να «επανδρώσει» αυτό που λέμε έθνος των Ελλήνων.
Μέσα στις μεσημεριανές ώρες, με βρίσκει μπροστά από μια τηλεόραση, να αλλάζω κάθε δυο δευτερόλεπτα κανάλι προκειμένου να πιάσω τον παλμό του κόσμου.. αυτού του κόσμου που έβλεπα στο διαδίκτυο να γεμίζει την παραλία της Θεσσαλονίκης. Μάταια όμως.. τα κανάλια σίγησαν μπρος το μεγαλείο του έθνους μας. Ούτε λιθαράκι δεν επέλεξαν να βάλουν σ’ αυτήν την ελληνική στιγμή… γιατί καλώς ή κακώς.. εκείνο το συλλαλητήριο ήταν μια ελληνική στιγμή.
Διάβασα και είδα πολλά την επόμενη μέρα.. με τους υποκείμενους στη ζώνη επιρροής να λαμβάνουν θέσεις μάχης για τη σημαία του γεγονότος.. που δεν είναι άλλη από το μήνυμα του συλλαλητηρίου. Το μήνυμα ήταν σαφές νομίζω. Η Μακεδονία είναι ελληνική και μόνο ελληνική.
Σ’ αυτό το σημείο θα καταγράψω την άποψή μου για μερικούς παράγοντες του συλλαλητηρίου.
Κυβέρνηση: Η επίσημη θέση του κυβερνόντος κόμματος ΣΥΡΙΖΑ είναι το σεντόνι της αληθινής θέσης του και όχι η αληθινή θέση του. Λένε στην κυβέρνηση ότι αν δεν μπορέσουν να αποφύγουν τον όρο «Μακεδονία», τουλάχιστον αυτός να μπει ως ένας «ασφαλής» για τα ελληνικά συμφέροντα προσδιορισμός. Γιατί δεν το λένε ευθέως.. ότι παρέδωσαν ήδη το όνομα «Μακεδονία» στην τελική πρόταση; Κλείνει μαθές ο Αλέξης Τσίπρας σχετικά με το όνομα.. σε ένα επίθετο συν τη λέξη Μακεδονία.. και αυτό αποτελεί την πάσα αλήθεια η οποία και θα φανερωθεί οσονούπω..
Εν τη αύτη περιπτώσει.. ως αποσκευή στο Νταβός για τη διαβούλευση με Νίμιτς και πρωθυπουργό Σκοπίων.. θα πάρει μαζί του ο Έλληνας πρωθυπουργός και το συλλαλητήριο του 2018 στη Θεσσαλονίκη.. Με κάθε βεβαιότητα η τεράστια συμμετοχή θα τον προβληματίσει πολύ ως προς την εκλογική χασούρα.. που μπορεί να είναι μεγαλύτερη απ’ όσο περιμένει.
Αξιωματική Αντιπολίτευση: Απόλυτο μπάχαλο, ανεύθυνη στάση και μικροπολιτικές τακτικές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρύβεται πίσω από τις λέξεις και από τη μια κοιτά προς το δεξιό κοινό του, από την άλλη κλείνει και το μάτι στους αμερικάνους… μην έχοντας το σθένος να ηγηθεί των παθογενειών του. Αυτόν θα κάνουμε πρωθυπουργό;
Αντιπολίτευση: Εκεί και αν χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Έχει θέση το νέο ΠΑΣΟΚ που κυβερνούσε τόσα χρόνια για το εθνικό αυτό ζήτημα; Διαβάστε τι δήλωσε μια μέρα μετά το συλλαλητήριο η Εύα Καϊλή..
«Ειδικά με τη ΔΗΜΑΡ έχουμε αρκετές διαφωνίες σε κάποια ζητήματα και υπάρχει η ελευθερία ο καθένας να επιλέγει αυτό που νιώθει ότι τον εκφράζει», ανέφερε η ευρωβουλευτής με Εύα Καϊλή, μιλώντας στον Real fm.
«Δεν υπάρχει συγκεκριμένη γραμμή για τη δική μας παράταξη. Δεν έχει γίνει κάποια εσωτερική διαδικασία, ώστε να μπορέσουμε να αποφασίσουμε όλα τα μέλη της παράταξης. Όλες οι παρατάξεις θα έπρεπε να ρωτήσουν και τα μέλη τους, καθώς είναι ένα εθνικό ζήτημα και αυτή είναι η δική μου θέση», επισήμανε στη συνέχεια.
ΑΝΕΛ: Αν δεν κάνουν κωλοτούμπα υπάρχουν δυο δρόμοι γι αυτούς. Ο ένας έχει ήδη χρησιμοποιηθεί μια φορά στο παρελθόν από τον Πόντιο Πιλάτο.. και είναι ο «νίπτω τας χείρας μου».. και αφήνω τους άλλους να ονομάσουν τα Σκόπια Μακεδονία. Ο δεύτερος ασκούν παραταξιακό βέτο στην κυβέρνηση και οδηγούν τη χώρα σε εκλογές. Σε κάθε περίπτωση είναι η πιο στριμωγμένη παράταξη, και είναι πραγματικός γρίφος το πώς θα βγουν αλώβητοι από τις εξελίξεις.
Ακροδεξιά στοιχεία: Για ‘μενα η χειρότεροι πατριώτες. Συνήθως παρατηρώ σε αυτό το ιδεολογικό φάσμα, ανθρώπους λίγο πονηρούς, λίγο ανεύθυνους, λίγο αφελείς, λίγο ανώριμους, λίγο φαντασμένους και λίγο τεμπέληδες. Προσωπική άποψη η περιγραφή του προφίλ του ακροδεξιού.. όπως επίσης προσωπική είναι και η θέση μου που λέει ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι κρύβονται πίσω από την «πανοπλία» του πολύ άντρα, ενώ αλήθεια είναι οι πιο δειλοί… και θα το αποδείξω αυτό. Ξέρετε τι είναι αυτό που φοβούνται πάρα πολύ οι ΧΑυγήτες και δεν είναι πάνω από 1.50 μέτρο, 50 κιλά και δεν κρατά κανένα όπλο; Τον διάλογο.. Γι αυτό είναι οι μεγαλύτεροι δειλοί στον κόσμο.. γιατί φοβούνται ακόμα και να συζητήσουν με κάποιον..
Αναρχικοί: Δεν μπορώ να βρω και μεγάλες διαφορές με τους προηγούμενους.. απλά αντί για ουγκ κάνουν σνιφ.. από το σνιφάρω..
Απόστρατοι με πολιτικές βλέψεις: Είναι κι αυτοί που κάποτε έλεγαν τα πολλά μάλιστα και τώρα χτυπούν δυνατά τη γροθιά στο τραπέζι. Είναι κι αυτοί που κάποτε έριχναν καμπάνες για το «Μακεδονία ξακουστή» στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης και δεν αναφέρομαι στις εκκλησιαστικές καμπάνες.. Άλλο ο στρατός και άλλο η πολιτική.. Στον λαό δεν μπορείς να πεις «πάμε να πολεμήσουμε».. στον λαό θα πρέπει να το εμπνεύσεις αυτό..
Ιερείς στη μάχη και «λιποτάκτες»: Ξέρετε τι μου θυμίζει η εκκλησία; Μου θυμίζει το μπάσκετ. Είναι τόσες οι αλλαγές.. που πραγματικά δεν ξέρεις ποτέ και ποιος παίζει μέσα κάθε φορά. Τη μια τη θέλουμε να ασχολείται, την άλλη να κάθεται στ’ αβγά της, τη μια της χρεώνουμε ότι ενδιαφέρεται μόνο για τα προσωπικά της συμφέροντα, και την άλλη ότι έχει βλέψεις σε μη θρησκευτικά χωράφια.. Δίνουμε νομίζω πολύ αξία στο τι πιστεύει ο κάθε ιερέας σε ζητήματα που δεν αφορούν την θρησκεία. Δηλαδή γιατί έχει μεγαλύτερη αξία όταν τη λέει ένας παπάς, παρά ένας γιατρός ή ηλεκτρολόγος, την άποψή του για τύπου εθνικά ζητήματα;
Τελικά.. φαίνεται πως έγραψα περισσότερα από δυο λόγια.. Κλείνω όμως με δυο στίχους του Γ. Σεφέρη..
«… Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες, ανασαίνοντας
τη δροσιά του πεύκου πιο δύσκολα κάθε μέρα,
κολυμπώντας στα νερά τούτης της θάλασσας
κι εκείνης της θάλασσας
χωρίς αφή
χωρίς ανθρώπους
μέσα σε μια πατρίδα που δεν είναι πια δική μας
ούτε δική σας.»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου